[1993] Tadeusz Gumiński
Tadeusz Gumiński – (ur. 26 października 1906, zm. 23 sierpnia 2003 w Legnicy), działacz społeczny, organizator turystyki, popularyzator wiedzy o Legnicy.
Młodość i lata studiów spędził w Łowiczu i Warszawie. Po ukończeniu studiów prawniczych pracował w Łucku na Kresach Wschodnich (od 1934). Działał w harcerstwie i organizacjach turystycznych. W czasie okupacji działał w konspiracji, był żołnierzem AK na Zamojszczyźnie; po wojnie więziony, w czasie represji stalinowskich otrzymał wyrok śmierci. Z więzienia został zwolniony w 1950 na mocy amnestii.
W 1959 roku osiadł z rodziną w Legnicy. Aktywnie zaangażował się w ruch turystyczny, interesował się historią miasta. Publikował artykuły poświęcone tej tematyce na łamach „Wiadomości Legnickich”. Zorganizował w Legnicy Towarzystwo Przyjaciół Nauk, którego był wieloletnim prezesem, a następnie prezesem honorowy. Dzięki jego zaangażowaniu w 1962 roku powstało Muzeum Miedzi, rozpoczęto edycję periodyku "Szkice Legnickie", którego był wieloletnim redaktorem (w latach 1965-1990). Opracował pierwszą powojenną monografię miasta (1977) oraz pierwszy przewodnik po Legnicy. Działał w lokalnym oddziale PTTK.
W 1993 został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Legnicy. Współpracował z Towarzystwem Przyjaciół Nauk oraz Muzeum Miedzi. W 2006 r. Rada Miejska Legnicy nadała imię Tadeusza Gumińskiego jednej z ulic miasta.
