2 kwietnia 2005, godzina 21.37 – pamiętamy. 15. rocznica śmierci św. Jana Pawła II
Cała Legnica, cała Polska, ludzie dobrej woli całego świata trwali na czuwaniu. W oknach domów zapalone świece. Na ulicach tysiące zniczy. Cisza i modlitwa… Była pamiętna sobota, 2 kwietnia 2005 roku.
Dwa dni później w liście kondolencyjnym do Watykanu prezydent Legnicy Tadeusz Krzakowski i ówczesny przewodniczący Rady Miejskiej Czesław Kozak napisali:
Exegi monumentum aere perennius – ta Horacjańska myśl w pełni oddaje nasze pojmowanie wyjątkowości dzieł życia Ojca Świętego, który pozostawia katolikom, chrześcijanom, ludziom wszystkich wyznań i kultur, zagubionym pośród niepewności wyboru właściwej drogi i zagrożeń współczesności - trwalszy od spiżu fundament cywilizacji miłości.
Odszedł Człowiek Wielki i Święty. Dumni jesteśmy, że dane nam było żyć w Jego czasach.
Prawie dwa tysiące legniczan złożyło wyrazy wdzięczności i serdecznej pamięci Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, dokonując wpisów do wyłożonej w Ratuszu księgi kondolencyjnej. Przez pięć dni przychodziły tu całe rodziny, grupy dzieci i młodzieży, pojedynczy ludzie młodzi i starsi, by w skupieniu zapisać swe przemyślenia po odejściu z tego świata wielkiego papieża Polaka. Refleksje zapisywali w najróżniejszy sposób – od krótkich i najprostszych, po wypowiedzi o rozbudowanej formie lirycznych utworów poetyckich. Ale zawsze najszczerzej, z potrzeby serca...
· Dziękuję Ci, Ojcze Święty, za wszystko, co uczyniłeś dla świata i Narodu Polskiego. Na zawsze w sercach naszych!
· Zostań z nami duchowo, Ojcze. My się już nie lękamy, bo wierzymy, że Ty będziesz na nas czekał u Bram Piotrowych.
· Wołałeś, więc przyszłyśmy.
· Cóż mogą wyrazić słowa teraz? Jest pustka. Jest cisza. Jesteś Ty. Dziękuję Ci za to, że byłeś. W moim życiu. W życiu Polski i całego świata.
· Ojcze Święty! Zmieniłeś cały świat, wszystkich ludzi! Szkoda tylko, że nie udało Ci się zmienić nas – Polaków. Dalej żyjemy na pokaz.
· Kochany Ojcze Święty, dzięki Tobie pokonałam straszną chorobę i moje życie zmieniło się radykalnie. Dziękuję Ci za to.
Zapisana niemal do ostatniej strony księga to wyjątkowy dokument pamięci legniczan o człowieku, który odważył się kochać wszystkich ludzi.
Papież Jan Paweł II, obecnie już święty Jan Paweł II, od 1997 roku jest Honorowym Obywatelem naszego miasta. Wszyscy pamiętamy jego wizytę w Legnicy 2 czerwca 1997 roku i mszę, odprawioną dla setek tysięcy pielgrzymów, podczas której z niezwykłą siłą wybrzmiały słowa o etosie i godności pracy w życiu człowieka.
Dziś, w dobie pandemii i walki o ludzkie zdrowie i życie, warto też przywołać szczególny nastrój i słowa, jakie padły przed piętnastu laty we wspólnej deklaracji prezydenta Legnicy i ówczesnej Rady Miejskiej na nadzwyczajnej sesji.
2 kwietnia 2005 roku opuścił szlak ziemskiej wędrówki niezmordowany pielgrzym, nauczyciel i mistrz duchowy, wielki przyjaciel ubogiego człowieka, ukochany przez miliony ludzi, a przez całą ludzkość szanowany – Ojciec Święty Papież Jan Paweł II.
Zgodnym głosem, niepomni na istniejące pośród nas różnice światopoglądowe i polityczne, deklarujemy pragnienie kierowania się w pracy dla publicznego pożytku – jeszcze usilniej niż dotychczas – duchowym przesłaniem Ojca Świętego: miłości wobec bliźnich, wiary w dobro i nadziei na przezwyciężenie ułomności w życiu społecznym.
Autor: Arkadiusz Rodak
Galeria zdjęć
