Historyczna inscenizacja w 250 rocznicę „cudu nad Kaczawą”
16.08.2010
Legnickie Muzeum Miedzi było (14 sierpnia br.) głównym organizatorem obchodów 250 rocznicy wielkiej prusko-austriackej bitwy, do której doszło w pobliżu miasta 15 sierpnia 1760 roku. Wykład na temat historycznych wydarzeń wygłosił dr Piotr Pregiel z Muzeum Politechniki Wrocławskiej. Była też rowerowa wycieczka na pole bitwy, a także piknik w Spalonej pod Legnicą, gdzie Regiment Piechoty Alt Kreytzen wystawiony przez Sudeckie Towarzystwo Rekonstrukcji Historycznej ze Świdnicy zainscenizował potyczkę zbrojną. Wzięła w niej udział kilkudziesięcioosobowa grupa fascynujących się historią Polaków oraz gości z Niemiec i Austrii. Osiemnastowieczni piechurzy w barwnych mundurach defilowali też w centrum Legnicy.
Bitwa, do której doszło pomiędzy Pątnowem Legnickim a Bieniowicami, stanowiła jeden z najbardziej znaczących epizodów wojny siedmioletniej, która zmieniła układ sił i wprowadziła Prusy na scenę wielkiej polityki europejskiej. Na wieść o zajęciu Kłodzka przez Austriaków (26 lipca) król pruski szybkim marszem wyruszył na Dolny Śląsk, gdzie spotkały się dwie wielkie armie (łącznie ok.150.000 żołnierzy) - pruska dowodzona osobiście przez Fryderyka II oraz austriacka pod komendą feldmarszałka Gwidona Ernesta Laudona. Bitwa pomimo znaczącej przewagi wojsk austriackich zakończyła się ich klęską. Pozwoliła też Fryderykowi II i jego żołnierzom na wymknięcie się z pułapki osaczających ich armii austriackiej i rosyjskiej. Austriacy przegrali mimo czterokrotnej przewagi liczebnej. To dlatego bitwę tę określa się czasem mianem „cudu nad Kaczawą”.
Bitwa, do której doszło pomiędzy Pątnowem Legnickim a Bieniowicami, stanowiła jeden z najbardziej znaczących epizodów wojny siedmioletniej, która zmieniła układ sił i wprowadziła Prusy na scenę wielkiej polityki europejskiej. Na wieść o zajęciu Kłodzka przez Austriaków (26 lipca) król pruski szybkim marszem wyruszył na Dolny Śląsk, gdzie spotkały się dwie wielkie armie (łącznie ok.150.000 żołnierzy) - pruska dowodzona osobiście przez Fryderyka II oraz austriacka pod komendą feldmarszałka Gwidona Ernesta Laudona. Bitwa pomimo znaczącej przewagi wojsk austriackich zakończyła się ich klęską. Pozwoliła też Fryderykowi II i jego żołnierzom na wymknięcie się z pułapki osaczających ich armii austriackiej i rosyjskiej. Austriacy przegrali mimo czterokrotnej przewagi liczebnej. To dlatego bitwę tę określa się czasem mianem „cudu nad Kaczawą”.
fot. B. Rodak
Opublikował: bkostus_l |
Dodano: 16.08.2010 |
Wyświetleń: 485
