Satyrykonowy korowód spotka się pod „Filipem”
19.06.2009
O godzinie 17.00 (19 czerwca br.) na ulicy Najświętszej Marii Panny pod figurą symbolu legnickiego Satyrykonu – „Filipa” rozpocznie się uroczystość wręczenia nagród laureatom tegorocznej, międzynarodowej imprezy. Stąd korowód wyruszy do Muzeum Miedzi na zwiedzanie pokonkursowej wystawy rysunków.
U stóp „Filipa” odsłonięte też zostaną kolejne tablice poświęcone zmarłym twórcom satyry. W tym roku upamiętnią wybitne postacie Agnieszki Osieckiej i Jonasza Kofty.
Agnieszka OSIECKA (1936-1997)
Poetka, prozaik, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, reżyser filmowy, dziennikarka, przede wszystkim jednak autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek. Podczas studiów rozpoczęła współpracę z prasą literacką i młodzieżową, publikując reportaże i eseje. W roku 1954 roku związała się ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), pisząc dlań teksty piosenek o tematyce lirycznej, nie pozbawione jednak akcentów społecznych („Piosenka o okularnikach”, „Widzisz mała”, „Kochankowie z ulicy Kamiennej”, „Zabawa w Sielance”, „Wysoki Sądzie” i inne). Zwykła mawiać: „Jestem dziennikarką. Dlatego wiele moich piosenek to po prostu rymowane reportaże”.
Związki ze Studenckim Teatrem Satyryków na zawsze zaszczepiły w Agnieszce Osieckiej miłość do sceny. Równolegle więc do współpracy z Polskim Radiem Autorka tworzyła sztuki i spektakle z piosenkami dla teatrów i telewizji. W grudniu 1963 roku razem z kompozytorem Adamem Sławińskim zaczęła pisać dla Teatru Telewizji cykl programów zatytułowany: „Listy śpiewające”.
Jej pierwszą sztukę przygotowaną z myślą o zawodowej scenie „Niech no tylko zakwitną jabłonie” wystawił Teatr Ateneum, z którym była związana przez wiele następnych lat. Pragnęła sprawdzać się w różnych gatunkach literackich: widowiskach muzycznych, collage'ach, monodramach, powieściach, wierszach, powiastkach dla dzieci i młodzieży, słuchowiskach radiowych, a nawet w reklamie (wygrała konkurs ogłoszony przez koncern Coca-cola hasłem: Coca-cola - to jest to!).
Ciekawa życia, nieustannie poszukująca inspiracji twórczej, dużo podróżowała, prowadziła bogatą korespondencję, fotografowała. Krajobrazy mazurskie pojawiające się w Jej twórczości wiążą się ze szczególną fascynacją Krainą Wielkich Jezior. W młodzieńczym okresie współpracy z STS-em przyjeżdżała wraz z kolegami w rejony odkryte przez K.I. Gałczyńskiego. Leśniczówka w Praniu i mała wieś Krzyże nad Jeziorem Nidzkim były miejscami, gdzie wypoczywali i toczyli literackie dyskusje młodzi intelektualiści i aktorzy spod znaku studenckiej awangardy.
Jonasz KOFTA (1942-1988)
Poeta, dramaturg, satyryk i piosenkarz. Wybitna postać polskiej sceny kabaretowej. Współzałożyciel kabaretów Hybrydy (1962) i Pod Egidą (1968), od 1964 współpracownik Programu III Polskiego Radia, a także Telewizji, współtwórca m.in. cyklicznych radiowych audycji satyrycznych Ilustrowany tygodnik rozrywki; autor popularnych tekstów piosenek, utrzymanych zwykle w liryczno-nostalgicznej tonacji (m.in. Kwiat jednej nocy 1969 I nagroda na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Pamiętajcie o ogrodach), często we własnym wykonaniu; satyr, wierszy (Na wszystkich dworcach świata 1989), utworów dramatycznych (Wojna chłopska, wystawiona w 1979), librett musicali. Publikował również wierszowane felietony w Polityce. Był jednym z najwybitniejszych i najważniejszych twórców kultywujących formę piosenki poetyckiej (obok Jeremiego Przybory, Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego).
U stóp „Filipa” odsłonięte też zostaną kolejne tablice poświęcone zmarłym twórcom satyry. W tym roku upamiętnią wybitne postacie Agnieszki Osieckiej i Jonasza Kofty.
Agnieszka OSIECKA (1936-1997)
Poetka, prozaik, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, reżyser filmowy, dziennikarka, przede wszystkim jednak autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek. Podczas studiów rozpoczęła współpracę z prasą literacką i młodzieżową, publikując reportaże i eseje. W roku 1954 roku związała się ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), pisząc dlań teksty piosenek o tematyce lirycznej, nie pozbawione jednak akcentów społecznych („Piosenka o okularnikach”, „Widzisz mała”, „Kochankowie z ulicy Kamiennej”, „Zabawa w Sielance”, „Wysoki Sądzie” i inne). Zwykła mawiać: „Jestem dziennikarką. Dlatego wiele moich piosenek to po prostu rymowane reportaże”.
Związki ze Studenckim Teatrem Satyryków na zawsze zaszczepiły w Agnieszce Osieckiej miłość do sceny. Równolegle więc do współpracy z Polskim Radiem Autorka tworzyła sztuki i spektakle z piosenkami dla teatrów i telewizji. W grudniu 1963 roku razem z kompozytorem Adamem Sławińskim zaczęła pisać dla Teatru Telewizji cykl programów zatytułowany: „Listy śpiewające”.
Jej pierwszą sztukę przygotowaną z myślą o zawodowej scenie „Niech no tylko zakwitną jabłonie” wystawił Teatr Ateneum, z którym była związana przez wiele następnych lat. Pragnęła sprawdzać się w różnych gatunkach literackich: widowiskach muzycznych, collage'ach, monodramach, powieściach, wierszach, powiastkach dla dzieci i młodzieży, słuchowiskach radiowych, a nawet w reklamie (wygrała konkurs ogłoszony przez koncern Coca-cola hasłem: Coca-cola - to jest to!).
Ciekawa życia, nieustannie poszukująca inspiracji twórczej, dużo podróżowała, prowadziła bogatą korespondencję, fotografowała. Krajobrazy mazurskie pojawiające się w Jej twórczości wiążą się ze szczególną fascynacją Krainą Wielkich Jezior. W młodzieńczym okresie współpracy z STS-em przyjeżdżała wraz z kolegami w rejony odkryte przez K.I. Gałczyńskiego. Leśniczówka w Praniu i mała wieś Krzyże nad Jeziorem Nidzkim były miejscami, gdzie wypoczywali i toczyli literackie dyskusje młodzi intelektualiści i aktorzy spod znaku studenckiej awangardy.
Jonasz KOFTA (1942-1988)
Poeta, dramaturg, satyryk i piosenkarz. Wybitna postać polskiej sceny kabaretowej. Współzałożyciel kabaretów Hybrydy (1962) i Pod Egidą (1968), od 1964 współpracownik Programu III Polskiego Radia, a także Telewizji, współtwórca m.in. cyklicznych radiowych audycji satyrycznych Ilustrowany tygodnik rozrywki; autor popularnych tekstów piosenek, utrzymanych zwykle w liryczno-nostalgicznej tonacji (m.in. Kwiat jednej nocy 1969 I nagroda na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Pamiętajcie o ogrodach), często we własnym wykonaniu; satyr, wierszy (Na wszystkich dworcach świata 1989), utworów dramatycznych (Wojna chłopska, wystawiona w 1979), librett musicali. Publikował również wierszowane felietony w Polityce. Był jednym z najwybitniejszych i najważniejszych twórców kultywujących formę piosenki poetyckiej (obok Jeremiego Przybory, Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego).
Opublikował: dborowiec_l |
Dodano: 19.06.2009 |
Wyświetleń: 417
