KLASYCZNA KOPRODUKCJA
email: teatr@teatr.legnica.pl
www.teatr.legnica.pl
tel. 76 723 35 04
KLASYCZNA KOPRODUKCJA
scenariusz (na podstawie improwizacji aktorskich): Katarzyna Knychalska
reżyseria: Jacek Głomb
scenografia i kostiumy: Małgorzata Bulanda
ruch sceniczny: Kote Purceladze
animacje i ilustracje graficzne: Mariusz Wolański
opracowanie muzyczne: Bartek Straburzyński
występują:
Aniko Cecchladze, Maia Cecchladze, Katarzyna Dworak, Ewa Galusińska, Małgorzata Patryn, Anita Poddębniak, Magda Skiba, Tatia Tataraszwili, Małgorzata Urbańska, Ano Zuraszwili, Bartosz Bulanda, Rafał Cieluch, Zaal Goguadze, Bogdan Grzeszczak, Robert Gulaczyk, Dawid Jakeli, Otar Katamadze, Tite Komachidze, Mateusz Krzyk, Mamuka Mandzgaladze, Paweł Palcat
inspicjenci: Jolanta Naczyńska, Zwiad Murwanidze
tłumaczenie podczas prób i realizacji spektaklu: Tatia Ambardniszwili
premiery:
2 października 2019 r. – Duża Scena Państwowego Teatru Dramatycznego im. Ilii Czawczawadzego w Batumi
9 listopada 2019 r. – Scena Gadzickiego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Powstanie i realizację spektaklu finansują Samorząd Województwa Dolnośląskiego i Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sportu Autonomicznej Republiki Adżarii
Bazą dla scenariusza Klasycznej koprodukcji były rozmowy i improwizacje aktorów obu współpracujących scen. Tematy poruszone podczas prób stały się podstawą dla sześciu obrazów spektaklu. Każdy z obrazów jest osobną całością, każdy pokazuje inny punkt styku Polski i Gruzji – czy to podobne doświadczenie historyczne, czy łącząca oba kraje postać, wspólne traumy czy w końcu podobne narodowe kompleksy. Choć ukazywane kwestie są poważne, a często wręcz bolesne, nic tu nie jest do końca na serio – przecież wciąż to tylko teatralna impresja po spotkaniu dwóch obcych sobie grup artystów. Konwencja ta daje szansę na autokrytyczny uśmiech w gąszczu nie zawsze przecież miłych i wygodnych narodowych problemów.
Spektakl nie opowie nam o historii polsko-gruzińskiej przyjaźni, nie odkryje żadnej uniwersalnej prawdy o każdym z tych narodów. Pozwoli jednak na przyjrzenie się sobie przez pryzmat tego drugiego, dziwnego kraju, o którym przecież my – widzowie w Polsce i widzowie w Gruzji – nic tak naprawdę nie wiemy.
W pamiętnikach malujących najbardziej twardy los wygnańców polskich na Sybir po powstaniu roku 1863, w pismach uwydatniających opuszczenie nasze przez świat cały, występuje zawsze sojusznik wygnania – Gruzin, przykuty również jak powstaniec polski do taczki katorżnika.
W dalekim sybirskim zesłaniu, w stepie śnieżnym, w mroku kopalni zakwitł ów uśmiech przyjaźni, pozdrowienie się duchów wolności, który na licach dwu dalekich ludzkich typów jaśnieje.
Przyjaźń w takich zawarta warunkach trwalsza jest ponad wszystko. Mijają w miarę odmiany koniunktur układy międzypaństwowe, zawierane na skutek wzajemnej wymiany dóbr materialnych – tamten niemy uśmiech trwa poprzez wieki. Naród Polaków i naród Gruzinów, nie sąsiadując bezpośrednio ze sobą, mają przecież wspólne karty historii.
Stefan Żeromski (1923)
Scena Gadzickiego
Bilety: Premiera 50 zł
Po premierze 30zł i 25 zł
Spektakl gramy także 12 listopada o godzinie 11.00 organizator: Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy